Hoihoi,

Weer een tijd is er overeen gegaan voordat ik weer over mijn Zebravinken schrijf. En helaas, het is voor het laatst...

Vlak voor mijn vakantie in juli (2000) waren reeds enkele eieren gelegd in een nieuw nestje waarvan de ena laatste foto hierboven getuigd. Ik was compleet in de veronderstelling dat ik bij terugkeer jonge Zebravinken zou vinden. Immers, ik ben een flink aantal weken niet aanwezig zodat de vogels veel meer rust zouden hebben. Wel, het was dus niet zo. Jammerlijk maar waar, de Zebravinken hadden er weer een janboel van gemaakt. In enkele (nest)lagen waren diverse eieren gedropt. Onderin vond ik er 3, in de laag erboven vond ik er nog 2 en daarboven 5 (!!). Ongelooflijk. Ik dacht dan ook dat ik nog wat meer geduld moest hebben met misschien de laatste/bovenste laag. Maar opnieuw spijtig doch de eieren bleken vanaf dat ik ze in die lagen zag liggen, niet meer bebroed. Ze waren volkomen koud en de onderste laag neigde reeds naar donkerblauw. Het mocht niet baten dat ik de onderste lagen weghaalde. Na enkele dagen had ik door dat ook de bovenste laag afgeschreven was. Heel erg jammer dus maar ook dit keer werd het niets.

Toen heb ik er dus nog eens goed over nagedacht. En een tweetal weken geleden kwam ik tot de conclusie dat ik mijn hart toch meer aan de Catharina's had verpacht. Ik was het laatste half jaar met de Zebravinken diverse keren opgevrolijkt door eieren. Maar het vochtig houden of meer warmte, meer hooi of cocosstro en dergelijke mochten niet baten. Geen jongen, behalve de allereerste keer... Daarom kwam ik tot mijn besluit omde Zebravinken weg te doen en mij volledig te concentreren op het houden van Catharina Parkieten. Nu in Wildvorm en misschien volgend jaar in Blauw of een andere mutatie ?

Ik heb toen gevraagd aan mijn collega Hans door wie ik enthousiast ben geraakt in het houden van kweekvogels (zie verhaal), of hij nog plek had voor een koppeltje Zebravinken. Hij had er gelukkig al een aantal (17 !!) waarvan 3 verschillende kleurmutaties in een mooie binnenvoliere. En mijn koppel Blackface Geelgebekte wilde hij er best wel bij hebben. Hans, nogmaals HARTELIJK DANK. Ik stel het zeer op prijs dat ik een vogelhouder met het hart op de juiste plaats gevonden heb die mijn koppeltje tropen in huis wilde nemen.

Uiteraard heb ik veel plezier gehad van mijn zebraatjes. Maar dat was een bijzondere les waar ik veel van geleerd heb. Hopelijk gaat het met de Catharina's beter ? Enfin, nadat ik met Hans afgelopen zaterdag naar de eerste vogelbeurs van het kweekseizoen in Boskoop ben geweest. Heeft hij ze uitgevangen en bij hem in een aparte (quarantaine) kooi geplaatst.

Ik heb in elk geval het voornemen dat mocht ik ooit een mooie grote tuin hebben. Dan wil ik zeker een voliere met diverse Zebravinkkoppels bij elkaar. Want zo zonder hen is mijn vogelkamer toch wel veel stiller. De Catharina is immers een zeer rustige vogel.

Dat zal me voorlopig nog wel bijblijven; het vrolijke gekwetter en knusse gehummel van de Zebravinken. Daar kunnen toch weinig kleine tropen tegen op (volgens mij).

Enfin, dat was het dan. Het hoofdstuk Zebravinken op kweek is voorlopig afgesloten.

...